Tu jesteś:
Strona główna
>
Zlecenia - heraldyka, grafika, redago...
>
Ponownie pszczoły, a między nimi...
Zlecenia - heraldyka, grafika, redagowanie
Ponownie pszczoły, a między nimi godło h. Jelita Zamoyskich
- Data:
- 2013-12-30 10:58
W polu czerwonym dwie kopie w krzyż skośny, złote, na nich takaż trzecia na opak w słup – pomiędzy dwiema pszczołami złotymi.
W herbie gminy umieszczono godło herbu Jelita, pomiędzy dwiema złotymi pszczołami, ponieważ cały obszar dzisiejszej gminy Godziszów znalazł się w latach 1596 - 1604 w granicach Ordynacji Zamojskiej, natomiast cechą charakterystyczną miejscowej gospodarki było bartnictwo a później pszczelarstwo mające doskonałe warunki rozwoju, ponieważ gmina położona jest na pograniczy Lasów Janowskich i Puszczy Solskiej a wśród upraw rolnych od kilku stuleci dominuje gryka. Tutejszą specjalnością jest miód gryczany, który od 2007 roku stanowi produkt regionalny jako Miód Gryczany Godziszowski.

Z DZIEJÓW GODZISZOWA I OKOLIC
Gmina Godziszów stanowi spadkobierczynię historycznych gmin Zdziłowice (1864-72) i Kawęczyn (1871-1954), natomiast sam Godziszów był w XIX w. przejściowo siedzibą gminy Krzemień. W 1954 roku powołano gromadę Godziszów, która po reformie w 1973 r. w stała się gminą. Obecnie gmina Godziszów leży w pow. janowskim, woj. lubelskim.
Zwarte osadnictwo na tych terenach zaczęło się rozwijać w XIV wieku, gdy po przyłączeniu do Królestwa Polskiego grodów czerwieńskich ziemie tutejsze przestały stanowić niebezpieczne rubieże państwa. W 1377 roku rozległe dobra otrzymał tu późniejszy marszałek dworu Dymitr z Goraja. W XV i XVI wieku poszczególne wsie na terenie dzisiejszego powiatu janowskiego należały do Tęczyńskich, Szamotulskich, Dłutów, Radziwiłłów, Górajskich i Górków. Ci ostatni, stale powiększając swoje rozległe dobra w Wielkopolsce (z której się wywodzili), Małopolsce i na Rusi, w II poł. XVI w. mieli w swoich rękach większą część dzisiejszego pow. janowskiego i prawie wszystkie istniejące wówczas wsie z terenu obecnej gminy Godziszów. Po bezpotomnej śmierci ostatniego z rodu, Stanisława Górki, w 1592 roku Godziszów i okoliczne wsie trafiły na krótko w ręce jego spadkobierców, którzy w 1596 roku sprzedali odziedziczone dobra kanclerzowi koronnemu Janowi Zamoyskiemu. Godziszów i okoliczne wsie (część w 1596 r., część do 1604 r.) stały się częścią „państwa w państwie” jakie stanowiła Ordynacja Zamojska. Wpłynęło to pozytywnie na rozwój gospodarczy regionu, którego podstawę w tych okolicach stanowiło rolnictwo i bartnictwo - dzięki bliskości Lasów Janowskich (od południa) i Puszczyn Solskiej (od zachodu) oraz uprawie gryki1. W XVII wieku nastąpił regres gospodarczy i spadek liczby ludności związany z wojnami – najazdem Chmielnickiego, potopem szwedzkim i atakiem siedmiogrodzkim, po których nadeszły kolejne straty związane z wojną północną, która przyniosła ze sobą fale głodu i zarazę. Ożywienie gospodarcze i wzrost liczby ludności przyniósł wiek XVIII, gdy Andrzej Zamoyski w kluczu janowskim zniósł pańszczyznę i zastąpił ją czynszem. W 1772 roku Godziszów i okolice znalazły się w Galicji, a w okresie wojen napoleońskich w granicach Księstwa Warszawskiego. Okres ten jednak był wyjątkowo wyniszczający dla tutejszych okolic. Wysokie podatki, rekwizycje i klęski nieurodzaju doprowadziły do głodu, a pogłowie inwentarza spadło o 70%.
Po kongresie wiedeńskim Janów i okolice znalazły się w granicach Królestwa Kongresowego. Podczas powstania listopadowego w Lasach Janowskich operowały oddziały L. Szczanieckiego i S. Różyckiego. Masowy jednak udział wzięła tutejsza ludność w powstaniu styczniowym. W okolicach Janowa rozegrało się szereg potyczek powstańczych odnotowanych w źródłach historycznych...
Najstarszą wsią, a w każdym razie pierwszą wzmiankowaną w źródłach są Zdziłowice – wieś królewska, pierwsza i jedyna z terenu dzisiejszej gminy wymieniana w nadaniu dla Dymitra z Goraja z 1377 r. W 1406 roku była w rękach Jana ze Zdziłowic i Kurozwęk, który trzy lata później sprzedał ją Żegocie z Morska. Kolejnymi właścicielami byli Tęczyńscy (od. 1467), a w kolejnym stuleciu Olelkiewicze-Słuccy a po nich Radziwiłłowie. Od nich wieś nabył w 1604 r. Jan Zamoyski i włączył ją do ordynacji. Były tu wówczas zabudowania folwarczne, sad i pasieka. Również chłopi posiadali własne barcie pszczele. W XVIII w. Andrzej Zamoyski uruchomił w Zdziłowicach browar ordynacki. Najstarsza i zarazem największa dziś wieś w gminie dzieli się aż na cztery sołectwa: Zdziłowice I, II, III i IV. Drugą najstarszą wsią jest obecnie gminny Godziszów wzmiankowany w źródłach w 1451 r. Początkowo należała do Szamotulskich a następnie Górków. W 1596 roku nabył Godziszów Jan Zamoyski. W XVIII wieku folwark Godziszów miał 41,5 łana ziemi uprawnej, obsiewanej głównie gryką. Działała tu napędzana wiatrakiem gorzelnia, a chłopi mieli kłody pszczelne. We wsi działały aż trzy karczmy, w których według przekazów raczono się mocnym miodem pitnym. W Godziszowie co najmniej od połowy XVII w. istniał folwark należący do dominikanów, których sprowadził do Janowa Lubelskiego jeszcze Jan Zamoyski. Gdy po upadku powstania styczniowego uwłaszczono chłopów, w folwarku istniała pasieka składająca się z 36 kłód. Po parcelacji majątku kościelnego pszczelarstwem zajmowali się dalej Godziszowscy włościanie i na przełomie XIX i XX wieku działało tu aż 18 pasiek2.
Nieco młodszą metrykę ma wieś Rataj wymieniony po raz pierwszy w 1563 roku. W 1572 roku Stanisław Górka wydzielił część Rataja i dał jako uposażenie dla plebana bialskiego. Ta część wsi z czasem zaczęła nosić nazwę Kawęczyn. W 1601 roku Rataj wszedł w skład ordynacji, a w 1660 roku jego część (późniejszy Rataj Poduchowny) także przeszła na uposażenie dominikanów. Wieś z czasem podzieliła się na Rataj Poduchowny i Ordynacki. Z Rataja wyłączono też Wólkę Ratajską, wzmiankowaną już w 1625 roku. Z dwnej części Rataja – Kawęczyna, po reformie uwłaszczeniowej w 1870 roku wyłonił się Kawęczyn Nowa Osada z rozparcelowanych gruntów po dominikanach. Do młodszych wsi, wzmiankowych dopiero na pocz. XIX wieku należy Piłatka – której powstanie datuje się na początek roku 1800, gdy wskutek regulacji z gruntów folwarcznych wydzielono działki, na których osadzono chłopów z Godziszowa oraz w mniejszym stopniu ze Zdziłowic. Podobnie Andrzejów powstał dopiero w 1830 roku, gdy wydzielono na terenie obecnej wsi 67 parceli rolnych, które zasiedlono chłopami z Godziszowa, Zdziłowic, Wólki Ratajskiej i Krzemienia. Także i tu istniała w XIX wieku duża pasieka.
Z kolei Przymiarki, Godziszów Kolonia I i III powstały dopiero po II wojnie światowej.
W związki z wyjątkowymi walorami smakowymi i jakościowymi oraz tradycją bartnictwa (a później pszczelarstwa) na terenie gminy Godziszów, 12 lutego 2007 roku na listę produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi został wpisany Miód Gryczany Godziszowski.
Robert Szydlik

BANNER I PROPORCZYK GMINY GODZISZÓW

SZTANDAR GMINY GODZISZÓW

PIECZĘCIE GMINY GODZISZÓW

więcej w tym dziale:
-
Herb, flagi i pieczęcie miasta Kamienna Góra
-
Insygnia Gminy Ostrów - tej od Tarnowskich
-
Nad Korabiem płaszcz św. Marcina
-
Brodzic na pniu 800-letniego dębu
-
Mój herb Godziszowa w "Gościu Niedzielnym"
-
Ponownie pszczoły, a między nimi godło h. Jelita Zamoyskich
-
Sznur bursztynów złoty a w jego środku takaż pszczoła
-
Głowa Zygmuntowego orła między konarami lipy
-
Dzwonnica bramna w polu czerwonym
-
Maryjna lilia nad Doliwą
-
O heraldyce samorządowej dla "Rzeczpospolitej"
-
Św. Michał Archanioł depczący buńczuk tatarski
-
Jabłka grójeckie i godło Jelita w herbie Gminy Jasieniec
-
I Europejska Konferencja Heraldyczno-Weksylologiczna
- Uroczystości herbowe w Kuleszach Kościelnych
KONTAKT Z RADNYM

Robert Szydlik - Radny Powiatu Wołomińskiego
reprezentujący gminy TŁUSZCZ, JADÓW, Strachówka oczekuje na Państwa pytania, pomysły i sugestie.
Odpowiedzi na państwa pytania
Panie radny czy to prawda czy plotka że ma być budowany w tym roku chodnik przy Mazowieckiej? -...
Szanowny Panie, Tak, to prawda. Mam nadzieję, że zadanie to zostanie wykonane. Niestety, od razu nie zostanie wybudowany chodnik na całej długości...
Szanowny Panie, Tak, to prawda. Mam nadzieję, że zadanie to zostanie wykonane. Niestety, od razu nie zostanie wybudowany chodnik na całej długości...